Δράση 4η , Πραγματοποιήθηκε την ημέρα Τετάρτη 22/11/2023 σε Τμήματα της Β Τάξης
Υπολείμματα της εξαφανισμένης λιθόσφαιρας της Νέο-Τηθύος είχαν την ευκαιρία να δουν και να μελετήσουν οι μαθητές των τμημάτων Β1 και Β2 του Γυμνασίου μας. Σύμφωνα με την αρχαιοελληνική μυθολογία, η Τηθύς ήταν η μητέρα των υδάτων όλου του κόσμου. Ωστόσο, για τον γεωλογικό κόσμο αποτελεί μια αρχέγονη κλειστή θάλασσα τεράστιων διαστάσεων που πριν από εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια χώριζε τις δύο μεγα-ηπείρους που υπήρχαν στον πλανήτη μας. Ο πυθμένας της Τηθύος δομούταν από ωκεάνια λιθόσφαιρα ανάλογη με τη σημερινή. Απομεινάρια της βρίσκονται σήμερα κατά μήκος της οροσειράς της Πίνδου.
Στο πλαίσιο μιας διερευνητικής δράσης οι μαθητές αξιοποίησαν τις γνώσεις τους για το εσωτερικό της Γης και για τη θεωρία των τεκτονικών πλακών και επεξεργάστηκαν πετρολογικά δείγματα χειρός προερχόμενα από τον λιθοσφαιρικό μανδύα της Νέο-Τηθύος. Διέκριναν έντονες διαφορές στο χρώμα, τη σκληρότητα και τη λάμψη σε σχέση με τα (ιζηματογενή) πετρώματα που καλύπτουν τις πιο βραχώδεις περιοχές του νησιού μας. Με τη βοήθεια εικόνων από το μικροσκόπιο οι μαθητές ήταν σε θέση να αντιληφθούν και την (ορυκτολογική) ετερογένεια που χαρακτηρίζει τα πετρώματα του ανώτερου μανδύα. Εντυπωσιασμένοι από τα μανδυακά πετρώματα, αναρωτήθηκαν πως έφτασαν σε εμάς υλικά που προέρχονται από ένα τμήμα του εσωτερικού της Γης μη προσβάσιμο ακόμα στον άνθρωπο. Για να οδηγηθούν τελικά στη λογική διαπίστωση πως η σύγκρουση των λιθοσφαιρικών πλακών στην ελληνική περιοχή προκάλεσε την «ανάδυσή» τους.
Προετοιμάζοντας το έδαφος για τη διδασκαλία του επόμενου μαθήματος Γεωλογίας-Γεωγραφίας σχετικά με την παλαιογεωγραφική ιστορία της Ελλάδας, δόθηκε στους μαθητές μια αντιφατική πληροφορία ως τροφή για στοχασμό. Η πληροφορία ήταν η εξής: η ηπειρωτική Ελλάδα δεν ανήκει λιθοσφαιρικά στη Ευρώπη αλλά αποτελεί ένα συνονθύλευμα μικροπλακών που αποσπάστηκαν από το βόρειο περιθώριο της Αφρικής!
Η επαφή με τα μανδυακά πετρώματα όχι μόνο διευκόλυνε τη μάθηση αλλά τη μετέτρεψε σε μια λιγότερο αγχωτική και περισσότερο παιγνιώδη και παραγωγική διαδικασία. Επιπλέον, ενθάρρυνε τη συμμετοχή των μαθητών απτικού τύπου, αποτελώντας μία πρώτης τάξης ευκαιρία για την ανάδειξη μίας συμπεριληπτικής πρακτικής στη διδασκαλία των γεωεπιστημών η οποία στηρίζεται στον σεβασμό των μαθησιακών ιδιαιτεροτήτων όλων των διδασκόμενων.
Αργύριος Καψιώτης
