Δράση 3η , Πραγματοποιήθηκε την ημέρα Τετάρτη 22/11/2023 στο Τμήμα Β4
Πως εξηγείται η ύπαρξη ηφαιστειακών πετρωμάτων στα νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου όταν κέντρα ενεργού ηφαιστειότητας απουσιάζουν από τα νησιά αυτά;
Ποιο ήταν το κλίμα στην ελληνική περιοχή πριν από περίπου 20 εκατομμύρια έτη; Ποια ήταν η χλωρίδα των νησιών του Βορείου Αιγαίου κατά την περίοδο του Κάτω Μειόκαινου;
Πως μια τεράστια φυσική καταστροφή μπορεί να οδηγήσει στη δημιουργία ενός γεώτοπου απαράμιλλης αξίας και ομορφιάς; Τα ερωτήματα αυτά αποτέλεσαν τον πυρήνα του πρώτου επιμορφωτικού σεμιναρίου για μαθητές που πραγματοποιήθηκε εφέτος στη σχολική μας μονάδα.
Με αφορμή την επερχόμενη επέτειο των 20 χρόνων από την ανακήρυξη της Λέσβου ως Παγκόσμιου Γεωπάρκου από την UNESCO (2004), οι μαθητές ταξίδεψαν νοερά στο «πρόσφατο» γεωλογικό παρελθόν του Αιγαίου Πελάγους οξύνοντας τη γεωφαντασία τους.
Έτσι, είχαν την ευκαιρία να μετασχηματίσουν τις γνώσεις τους γύρω από τη γεωτεκτονική και βοτανική εξέλιξη της λεκάνης του Αιγαίου και να συνειδητοποιήσουν τη σημασία που έχει η προστασία της γεωπολιτιστικής μας κληρονομιάς.
Αρχικά, με ειδικά γραφήματα και παλαιογεωγραφικούς χάρτες κατανόησαν τη δυναμική κατάσταση της ασβεσταλκαλικής ηφαιστειότητας στην ελληνική περιοχή.
Στη συνέχεια, περιηγήθηκαν εικονικά σε ένα μοναδικό διατηρητέο μνημείο της φύσης, που δεν είναι άλλο από το απολιθωμένο δάσος του νησιού.
Μέσα από μια ειδικά σχεδιασμένη γεωδιαδρομή γνώρισαν τη μειοκαινική χλωρίδα της Λέσβου, που αποτελούταν από είδη τα οποία σήμερα ευδοκιμούν σε δασικά οικοσυστήματα υποτροπικού κλίματος (π.χ., υψίκορμες σεκόιες, φοινικόδεντρα και πρωτοπευκίδες).
Επιπλέον, με τη χρήση ψηφιακών εικόνων οι μαθητές ενημερώθηκαν για τη σφοδρότητα των πυροκλαστικών ροών που σχεδόν ακαριαία πετροποίησαν το δάσος που υπήρχε κάποτε στο δυτικό τμήμα του νησιού.
Τέλος, μέσα από συζήτηση με τη μορφή συμμετοχικής διαβούλευσης διατύπωσαν τις προτάσεις τους για τη διαφύλαξη της φυσικής μας κληρονομιάς και την ανάδειξή της σε γεωτουριστικό πόλο έλξης.
Αργύριος Καψιώτης
